کد مطلب:313320 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:351

امیرالمؤمنین دست فرزند را می بوسد
پس از ولادت حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام ام البنین علیه السلام قنداقه ی او را به دست امیرالمؤمنین داد كه با خواندن اذان و اقامه در گوش وی، از همان آغاز حق ببیند و حق بشنود.

حضرت در گوش راست فرزند اذان، و در گوش چپش اقامه گفت و نام او را، به نام عمویش عباس، عباس نهاد.

«ثم قبل یدیه و استعبر و بكی» [1] .

سپس دستهای او را بوسید و قطرات اشك به صورت نازنینش جاری شد و فرمود: گویا می بینم این دستها یوم الطف در كنار شریعه ی فرات در راه یاری برادرش حسین علیه السلام از بدن جدا خواهد شد.

و از اینجاست كه گفته اند: می توان دست فرزند را، از سر عطوفت و شفقت، بوسید.



[ صفحه 10]



چنانكه وارد است رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دست دخترش، حضرت فاطمه ی زهراء علیهاالسلام، را می بوسید [2] . و وی را به جای خود می نشانید. و از اینجا كثرت عطوفت شاه ولایت، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام مظلوم تاریخ، نسبت به این مولود بزرگوار معلوم می شود [3] .


[1] خصايص العباسية: صفحه ي 119.

[2] شيخ طوسي از عايشه روايت مي كند كه مي گفت: نديدم احدي را كه در گفتار و سخن شبيه تر باشد از فاطمه عليهاالسلام به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم. چون فاطمه عليهاالسلام به نزد آن حضرت مي آمد او را مرحبا مي گفت و دستهاي او را مي بوسيد و در جاي خود مي نشاند و چون حضرت نيز به خانه ي فاطمه عليهاالسلام مي رفت وي برمي خاست و از آن حضرت استقبال مي كرد و مرحبا مي گفت و دستهاي پدر را مي بوسيد. (منتهي الآمال: محدث بزرگوار شيخ عباس قمي، چاپ علميه ي اسلاميه جلد 1، صفحه ي 97).

[3] شيخ كليني روايت كرده از حضرت ابوالحسن ثالث امام علي النقي عليه السلام كه مي گويي نزد قبر اميرالمؤمنين عليه السلام: «السلام عليك يا ولي الله أنت أول مظلوم و أول من غصب حقه صبرت و احتسبت حتي أتيك اليقين فأشهد أنك لقيت الله و أنت شهيد عذب الله قاتلك بأنواع العذاب و جدد عليه العذاب جئتك عارفا بحقك مستبصرا بشأنك معاديا لأعدائك و من ظلمك ألقي علي ذلك ربي ان شاء الله يا ولي الله ان لي ذنوبا كثيرة فاشفع لي الي ربك فان لك عند الله مقاما معلوما و ان لك عند الله جاها و شفاعة و قد قال الله تعالي و لا يشفعون الا لمن ارتضي» (زيارت پنجم مفاتيح الجنان محدث قمي، انتشارات كتابفروشي و چاپخانه ي محمد علي علمي ص 641.